MINHA TERRA GALEGA

Que hay no teu sol,
que hay no teu ceu azul.
Que hay no teu ser
que garda tanta luz.
Que hay no teu corazón
na terra galega,
que cuando a alba chega
sinto-me presa do seu esplandor.

Quem foi o pintor que uniu con seu pincel
todo o coor verde sobre a tua pel.
Quem dibuxou as rías da tua paixaxe,
quem puxo no teu liñaxe
a vida errante do afilador.

Sólo Deus pudo crear o que ten a terra
que me viu nacer.
Sólo Deus pudo poñer o cor e a luz
que en Galicia se ve. Ay la la la......
Aunque me encontre muy lonxe
miña terra querida
eu sei que xamais te esquecerei

Quem foi o pintor que uniu con seu pincel
todo o coor verde sobre a tua pel.
Quem dibuxou as rías da tua paixaxe,
quem puxo no teu liñaxe
a vida errante do afilador.

Sólo Deus pudo crear o que ten a terra
que me viu nacer.
Sólo Deus pudo poñer o cor e a luz
que en Galicia se ve. Ay la la la......
Aunque me encontre muy lonxe,
miña terra querida,
eu sei que xamais te esquecerei.
Eu sei que xamais te esquecerei.